Упершыню Гомель (Гомій) згадваецца ў 1142 г. Па дадзеных археолагам да сярэдзіны XII ст. Гомель уяўляў з сябе ўжо дастаткова буйны рамесны і гандлёвы цэнтр. Горад размяшчаўся на скрыжаванні гандлёвых шляхоў і быў найбуйнейшым горадам на землях Радзімічаў. Па ўсёй бачнасці, у перыяд феадальнай раздробненасці на землях Кіеўскай Русі, Гомель уваходзіў у склад Чарнігаўскага княства. У XIV ст. горад Гомель увойдзе ў склад Вялікага Княства Літоўскага. З 1335 г. Гомель і наваколле будуць з'яўляцца часткай удзелу плямянніка вялікага князя Альгерда. Гомель будзе таксама важным цэнтрам абароны ад набегаў крымскіх татараў на паўднёва-ўсходнія землі ВКЛ. У другой палове XV ст. Гомель будзе часткай шэрагу ўдзельных княстваў у складзе ВКЛ. У 1406 г. Вітаўт прызначыць у Гомель вялікакняскага намесніка. З 1419 г. і аж да канца XV ст. Гомель будзе пераходзіць з рук у рукі і з'яўляцца часткай розных княстваў і належаць розным уладальнікам (князям). У XVI ст. разгарыцца серыя памежных канфліктаў паміж ВКЛ і Маскоўскай дзяржавай, у выніку якіх Гомель будзе пераходзіць з рук у рукі, з адной дзяржавы ў іншую. З 1537 г. Гомель зноў будзе ў складзе ВКЛ. 21 сакавіка 1560 года Жыгімонтам Аўгустам быў зацверджаны герб Гомеля: "У чырвоным полі сярэбраны кавалерскі крыж". Гэта быў адзін з шасцідзесяці гарадоў Вялікага княства Літоўскага, якія мелі ўласны герб. Варта заўважыць, што ў межах сучаснай Беларусі такіх гарадоў усяго чатыры (акрамя Гомеля - Барысаў, Крычаў і Орша). У 1569 г. горад Гомель увойдзе ў склад новастворанай федэратыўнай дзяржавы Рэч Паспалітая, а ў 1670 г. горад атрымае Магдэбургскае права. Пры гэтым Гомель будзе з'яўляцца памежным горадам і мясцовае насельніцтва будзе цярпець ад частых баявых дзеянняў паміж Рэччу Паспалітай і Маскоўскай дзяржавай. У 1654 г. Гомель будуць абложваць паўстанцы казакі Багдана Хмяльніцкага. Горад будзе ўзяты, многія жыхары трапяць у палон. Жыхары Гомеля таксама будуць прымаць удзел у баявых дзеяннях у гады Паўночнай вайны 1700-1721 гг. Да 1755 г. у Гомелі пражывала каля 5 тыс. чалавек. У 1772 годзе ў выніку 1-га падзелу Рэчы Паспалітай Гомель уключаны ў склад Расійскай імперыі. Належаў графу П. А. Румянцаву-Задунайскаму - рускаму фельдмаршалу, аднаму з найбуйнейшых землеўладальнікаў імперыі. У 1785 г. пачнецца будаўніцтва Гомельскага палаца, якое завершыцца да 1794 г. Аўтарам праекта з'яўляўся Іван Стараў. Вонкавы дэкор палаца быў цалкам выкананы ў стылі ранняга класіцызму. Ён уяўляў сабой кампактны двухпавярховы будынак на высокім цокалі. Ён уяўляў сабой кампактны двухпавярховы будынак на высокім цокалі. На высокім першым паверсе размяшчаліся выключна парадныя памяшканні, на другім - жылыя пакоі, а цокальны паверх выкарыстоўваўся для гаспадарчых патрэб і размяшчэння прыслугі.